| ID | #1686565958 |
| Añadido | Lun, 12/06/2023 |
| Autor | July N. |
| Fuentes | |
| Fenómenos | |
| Estado | Estudio
|
Datos iniciales
The Bell Witch o Bell Witch Haunting es una leyenda del folclore de los Estados del sur de los Estados Unidos basada en la familia Bell del siglo XIX en el noroeste del Condado de Robertson , Tennessee.
El agricultor John Bell Sr. vivía con su familia a lo largo del río rojo en un área que ahora se encuentra cerca de la ciudad de Adams.
Según la leyenda, de 1817 a 1821, su familia y sus alrededores fueron atacados por una criatura casi invisible que podía hablar, influir en el entorno físico y cambiar de forma. Algunos informes dicen que el espíritu también era clarividente y capaz de viajar largas distancias a una velocidad sobrehumana (y/o estar en más de un lugar a la vez).
_________________________
A principios del siglo XIX, una familia agrícola de Tennessee fue atormentada por un espíritu maligno conocido hoy como la Bruja de la granja Bell. Los extraños eventos comenzaron en 1817 cuando John Bell, un granjero de Adams, Tennessee, se encontró con una extraña criatura parecida a un perro en su parcela. Describió a esta criatura como un híbrido del cuerpo de un perro y la cabeza de un conejo. Esta experiencia inusual inició una serie de eventos inexplicables.
Poco después, las apariciones inexplicables comenzaron en la familia Bell. Estos incluían sonidos extraños, como golpear y arañar paredes, y el sonido de cadenas arrastradas por la casa. Los miembros de la familia informaron que sentían que las manos invisibles los agarraban y los azotaban, y sus camas a menudo temblaban con fuerza.
La bruja de la granja Bell no se limitó a la agitación física. También demostró capacidad de comunicación. Participó en conversaciones con miembros de la familia, mostrando un gran conocimiento de sus vidas personales y, a menudo, prediciendo el futuro. La entidad se dirigió especialmente a John Bell, a menudo maldiciéndolo y amenazándolo. Después de varios años de tal vida, el hombre declaró que esta criatura fue la causa de su enfermedad y socavó su salud. La vida del hombre terminó definitivamente en 1820.
En 1894, el Editor del periódico Martin W. Ingram publicó la primera publicación sobre el tema. Se llamaba "la historia Auténtica de la bruja de la campana". Este libro se considera el primer registro completo de la leyenda y la principal fuente para investigaciones posteriores. Las personas descritas en la obra eran personalidades históricas famosas. Algunos escépticos consideraron los esfuerzos de Ingram como una ficción histórica o un fraude. Otros investigadores lo consideran una obra que plantea preguntas sobre el folclore y un reflejo preciso de las creencias de la región del siglo XIX.
Martin W. Ingram afirmó que el Poltergeist se llamaba Kate, y en un momento dado la criatura misma declaró que era una bruja, que en vida se llamaba "Kate Batts", y hasta ahora ha respondido favorablemente a ese nombre. La actividad física de la criatura se centró en la hija menor de Bell, Betsy, y su padre, y "Kate" expresó un descontento particular cuando Betsy se comprometió con el residente local Joshua Gardner.
La bruja manipuló, a veces parecía amistosa y dispuesta a cooperar, pero de repente se volvió hostil y agresiva. Este comportamiento impredecible confundió y asustó aún más a la familia, ya que no pudieron predecir las acciones y el estado de ánimo de la criatura. Por lo general, no se conformaba con atormentar a su familia en privado; y aparecía en público muy a menudo. Los visitantes de Bell Farm han sido testigos de fenómenos extraños, como movimientos de objetos independientes, voces incorpóreas y sonidos espeluznantes.
Estos eventos inusuales atrajeron una considerable atención del público local, y muchas personas querían ver el fenómeno con sus propios ojos. Autoridades locales, líderes religiosos e incluso el futuro presidente de los Estados Unidos, Andrew Jackson, visitaron la granja Bell para presenciar estos increíbles eventos. Se han propuesto muchas teorías para explicar el fenómeno de la bruja Bell, que van desde la actividad del Poltergeist hasta la manifestación de emociones reprimidas en la familia Bell. Los escépticos sugirieron que los eventos fueron muy exagerados o fabricados.
Los fantasmas de la familia Bell finalmente cesaron en 1821, cuando la criatura anunció que se iría, pero regresaría siete años después. Antes de irse, la bruja bella declaró que había dejado un tesoro escondido como regalo de despedida. Aunque esta criatura nunca fue encontrada, las interacciones recientes de la criatura han agregado misterio a un asunto ya confuso.
Ya sea un evento sobrenatural real, un caso de histeria masiva o un fenómeno psicológico complejo, los eventos de Bell Farm continúan fascinando a aquellos interesados en fenómenos inexplicables. El incidente sigue siendo uno de los casos paranormales más famosos y complejos en la historia de Estados Unidos y ha servido de inspiración para escribir libros, documentales e incluso largometrajes.
Noticias originales
In his book An Authenticated History of the Bell Witch, author Martin V. Ingram published that the poltergeist's name was Kate, after the entity claimed at one point to be "Old Kate Batts' witch," and continued to respond favorably to the name.[1] The physical activity centered on the Bells' youngest daughter, Betsy, and her father, and 'Kate' expressed particular displeasure when Betsy became engaged to a local named Joshua Gardner.[2]
The haunting began sometime in 1817 when John Bell witnessed the apparition of a strange creature resembling a dog. Bell fired at the animal but it disappeared. John's son Drew Bell approached an unknown bird perched on a fence that flew off and was of "extraordinary size." The daughter Betsy observed a girl in a green dress swinging from the limb of an oak tree. Dean, a person enslaved by the Bell family, reported being followed by a large black dog on evenings he visited his wife. Activity moved to the Bell household with knocking heard along the door and walls. The family heard sounds of gnawing on the beds, invisible dogs fighting, and chains along the floor. About this time John Bell began experiencing paralysis in his mouth.[3] The phenomena grew in intensity as sheets were pulled from beds when the children slept. Soon the entity pulled hair and scratched the children with particular emphasis on Betsy who was slapped, pinched and stuck with pins.[4]
The Bells turned to family friend James Johnston for help. After retiring for the evening at the Bell home, Johnston was awakened that night by the same phenomena. That morning he told John Bell it was a "spirit, just like in the Bible." Soon word of the haunting spread with some traveling great distances to see the witch.[5] The apparition began to speak out loud and was asked, "Who are you and what do you want?" and the voice answered feebly, "I am a spirit; I was once very happy but have been disturbed."[6] The spirit offered diverse explanations of why it had appeared, tying its origin to the disturbance of a Native American burial mound located on the property, and sent Drew Bell and Bennett Porter on an unproductive search for buried treasure.[7] With the emergence of full conversations, the spirit repeated word for word two sermons given 13 miles apart at the same time.[5] The entity was well acquainted with Biblical text and appeared to enjoy religious arguments. As another amusement, the witch shared gossip about activities in other households, and at times appeared to leave for brief moments to visit homes after an inquiry.[7]
John Johnston, a son of James, devised a test for the witch, something no one outside his family would know, asking the entity what his Dutch step-grandmother in North Carolina would say to the slaves if she thought they did something wrong. The witch replied with his grandmother's accent, "Hut tut, what has happened now?" In another account, an Englishman stopped to visit and offered to investigate. On remarking on his family overseas, the witch suddenly began to mimic his English parents. Again in the early morning, the witch woke him to voices of his parents worried as they had heard his voice as well. The Englishman quickly left that morning and later wrote to the Bell family that the entity had visited his family in England. He apologized for his skepticism.[8]
At times, the spirit displayed a form of kindness, especially towards Lucy, John Bell's wife, "the most perfect woman to walk the earth." The witch would give Lucy fresh fruit and sing hymns to her, and showed John Bell Jr. a measure of respect.[9]
Referring to John Bell Sr. as "Old Jack," the witch claimed she intended to kill him and signaled this intention through curses, threats, and afflictions. The story climaxes with the Bell patriarch being poisoned by the witch. Afterward the entity interrupted the mourners by singing drinking songs.[10] In 1821, as a result of the witch's entreatment, Betsy Bell called off her engagement to Joshua Gardner. Subsequently, the entity told the family it was going to leave, but return in seven years in 1828. The witch returned on time to Lucy and her sons Richard and Joel with similar activities as before, but they chose not to encourage it, and the witch appeared to leave again.[11]
Several accounts say that during his military career, Andrew Jackson was intrigued with the story and his men were frightened away after traveling to investigate.[12] In an independent oral tradition recorded in the vicinity of Panola County, Mississippi, the witch was the ghost of an unpleasant overseer John Bell murdered in North Carolina. In this tradition, the spirit falls in love with the central character 'Mary', leading to her death. This account is reminiscent of vampire lore.[13] The supernatural powers attributed to the Tennessee spirit have also been compared to that of jinn in mythology.[14]
In the manuscript attributed to Richard Williams Bell, he wrote that the spirit remained a mystery:
Whether it was witchery, such as afflicted people in past centuries and the darker ages, whether some gifted fiend of hellish nature, practicing sorcery for selfish enjoyment, or some more modern science akin to that of mesmerism, or some hobgoblin native to the wilds of the country, or a disembodied soul shut out from heaven, or an evil spirit like those Paul [sic] drove out of the man into the swine, setting them mad; or a demon let loose from hell, I am unable to decide; nor has anyone yet divined its nature or cause for appearing, and I trust this description of the monster in all forms and shapes, and of many tongues, will lead experts who may come with a wiser generation, to a correct conclusion and satisfactory explanation.[15]
— Williams Bell, An Authenticated History of the Bell Witch: Chapter 8
_______________________
Na początku XIX wieku wiejska rodzina z Tennessee była dręczona przez złowrogiego ducha znanego dziś jako Wiedźma z farmy Bell. Nawiedzenie rozpoczęło się w 1817 roku, kiedy to John Bell, rolnik z Adams w stanie Tennessee, napotkał na swojej posesji dziwną, podobną do psa istotę. Stworzenie to, opisywał jako hybrydę posiadającą ciało psa i głowę królika. To niecodzienne doświadczenie zapoczątkowało serię niewytłumaczalnych wydarzeń.
Wkrótce potem rodzina Bellów zaczęła doświadczać niewyjaśnionych zjawisk. Obejmowały one dziwne odgłosy, takie jak pukanie i drapanie w ściany, a także dźwięk łańcuchów przeciąganych przez dom. Członkowie rodziny zgłaszali, że czuli niewidzialne ręce chwytające ich i policzkujące, a ich łóżka często gwałtownie się trzęsły.
Źródło: Innemedium
Wiedźma z farmy Bell nie ograniczała się do zakłóceń fizycznych. Wykazywała również zdolność do komunikacji. Angażowała się w rozmowy z członkami rodziny, wykazując się ogromną wiedzą na temat ich życia osobistego i często przepowiadając przyszłość. Istota szczególnie celowała w Johna Bella, często przeklinając go i grożąc mu. Mężczyzna po kilku latach takiego życia, twierdził, że stwór jest odpowiedzialny za spowodowanie jego choroby i zrujnowanie jego zdrowia. Życie mężczyzny ostatecznie zakończyło się w 1820 roku.
W 1894 roku redaktor gazety Martin V. Ingram opublikował pierwszą publikację na ten temat. Nosiła ona tytuł Authenticated History of the Bell Witch. Książka ta jest powszechnie uważana za pierwszy pełnometrażowy zapis legendy i podstawowe źródło dla późniejszych opracowań. Osoby opisane w pracy były znanymi postaciami historycznymi. Niektórzy sceptycy uważali wysiłki Ingrama za fikcję historyczną lub oszustwo. Inni badacze uważają ją za pracę rodzącą pytania dotyczące folkloru i dokładnego odzwierciedlenie wierzeń w regionie w XIX wieku.
Martin V. Ingram twierdził, że poltergeist miał na imię Kate, a sama istota twierdziła w pewnym momencie, że jest wiedźmą która za życia nosiła imie "Kate Batts" i nadal reagowała przychylnie na to imię. Aktywność fizyczna kreatury koncentrowała się na najmłodszej córce Bellów, Betsy, i jej ojcu, a "Kate" wyraziła szczególne niezadowolenie, gdy Betsy zaręczyła się z miejscowym Joshuą Gardnerem.
Artystyczny szkic domu Bellów
Wiedźma wykazywała skłonności do manipulacji, czasami wydawała się przyjazna i chętna do współpracy, po czym nagle stawała się wroga i agresywna. To nieprzewidywalne zachowanie jeszcze bardziej dezorientowało i przerażało rodzinę, ponieważ nie byli w stanie przewidzieć działań i nastrojów istoty. Zazwyczaj, nie zadowalała się dręczeniem rodziny na osobności; i bardzo często pojawiała się publicznie. Odwiedzający farmę Bell byli świadkami dziwnych zjawisk, takich jak samoistnie poruszające się przedmioty, bezcielesne głosy i niesamowite dźwięki.
Te niezwykłe wydarzenia przyciągnęły znaczną uwagę lokalnej społeczności, a wielu ludzi, chciało na własne oczy zobaczyć to zjawisko. Lokalne władze, przywódcy religijni, a nawet przyszły prezydent USA, Andrew Jackson odwiedzili farmę Bell, aby doświadczyć tych niesamowitych zdarzeń. Zaproponowano wiele teorii wyjaśniających fenomen wiedźmy z Bell, poczynając od aktywności poltergeista po manifestację tłumionych emocji w rodzinie Bellów. Sceptycy sugerowali, że wydarzenia były znacznie wyolbrzymione lub sfabrykowane.
Nawiedzanie rodziny Bellów ostatecznie dobiegło końca w 1821 roku, kiedy to istota ogłosiła, że odejdzie, ale powróci za siedem lat. Przed odejściem czarownica Bell twierdziła, że zostawiła ukryty skarb jako prezent pożegnalny. Chociaż ten nigdy nie został odnaleziony, ostatnie interakcje istoty dodały warstwę tajemniczości do i tak już zagmatwanej sprawy.
Niezależnie od tego, czy jest to prawdziwe wydarzenie nadprzyrodzone, przypadek masowej histerii, czy złożone zjawisko psychologiczne, zdarzenia z farmy Bell nadal urzekają tych, którzy interesują się niewyjaśnionymi zjawiskami. Zdarzenie to pozostaje jednym z najbardziej znanych i skomplikowanych przypadków paranormalnych w historii Ameryki i zainspirowało ona książki, filmy dokumentalne, a nawet film fabularny.
Hipótesis
Investigación
Currículum
Inicie sesión o regístrese para comentar
