| ID | #1686044243 |
| Добавлен | вт, 06/06/2023 |
| Автор | July N. |
| Источники | |
| Феномены | |
| Состояние | Факт
|
Исходная информация
Следующий рассказ исходит от анонимного свидетеля — полицейского, который в январе 1998 года вместе с коллегой наблюдал прохождение светящегося объекта, из-за чего двигатель остановился, а свет в их машине погас. Наблюдение продолжалось, что привело ко второй «очной ставке» с объектом, результаты которой оказались для них гораздо более волнующими.
«Извините, что вначале я не могу представиться своим настоящим именем, но я работаю в полиции и хотел бы избежать глупых шуток в профессиональной среде. Я не интересуюсь уфологией или внеземными цивилизациями. Кроме того, я человек, который твердо стоит на земле, [...] но с другой стороны, я не вправе исключать их существование и то, что где-то в космосе живут другие цивилизации.
Я хотел бы поделиться с вами наблюдением, которое я сделал много лет назад о [...] явлении, похожем на то, что описано парой патрульных полицейских. О том, что я пережил, знают только моя жена, родители и несколько самых близких людей. Один из них — мой друг Томек, который уже много лет просит меня описать свои переживания и передать их ему в виде небольшого отчета. Я думаю, что теперь, по прошествии многих лет, у меня есть возможность выполнить его просьбу, сообщив ему о том, что он передал вам эту историю, которую он, возможно, сможет прочитать на вашем сайте.
Зимой 1997/1998 года вместе с моим другом Павлом З. я должен был вечером поехать в Нысу, где мы должны были встретиться с группой друзей. Я не могу назвать дату из-за течения времени, но я помню все последующие события с чрезвычайной точностью.
Вероятно, это был январь 1998 года. Было морозно и не было снега. Приблизительно 20-го мы выехали из Ополе на Fiat 125p, за рулем которого был Павел. В 20:20 мы проехали через лес между городами Домброва-Немодлинска и Пронды. […] В то время это была еще старая постнемецкая бетонная дорога, въезд на которую выглядел совсем иначе, чем сегодня, и шел немного в другом месте. Примерно в километре от развязки мы разговаривали, слушая музыку по радио, и в какой-то момент, на скорости около 90 км/ч, двигатель, радио и свет автомобиля внезапно погасли примерно на 5 секунд.
В то же время очень низко над линией леса, справа налево, под углом около 45 градусов, над нами пролетел крупный объект, форму которого мы не смогли точно определить, так как он ослеплял нас своим бликом. . Странно было то, что мы, словно по команде, одновременно посмотрели вверх, насколько позволяло лобовое стекло «фиата». Произошло это на прямом участке дороги, прекрасной ясной зимней ночью, с хорошей видимостью, благодаря которой мы не разбились, несмотря на выключенный свет.
В машине мы начали кричать друг на друга, мы были в шоке и очень напуганы. Хочу отметить, что мы были очень спортивными молодыми людьми, не употребляли алкоголь и не употребляли наркотики. Мы не были и не остаемся боязливыми людьми.
Свет бесшумно пролетел над нами со скоростью около 130-150 км/ч, что нам было легко определить, потому что он как бы обгонял нас, только под углом - с правого заднего борта на левый передний. Двигатель, фары и радио включились сами по себе после обгона объекта. Мы все время видели объект, который поднимался высоко, может быть, около 750-1000 м, и ускорялся в сторону Немодлина.
Мы прекрасно знали топографию Польши, особенно района Ополе, и видели объект, спускающийся за Немодлином, недалеко от пути, по которому мы должны были идти в Нысу. Мы все время говорили об наблюдаемом явлении и гадали, не будет ли этот объект «ждать» нас на маршруте. Нас немного напугал этот факт, но студенческое любопытство решило и мы решили продолжить путешествие.
От Немодлина в сторону Нысы вы поднимаетесь на большой холм. Справа была автобусная остановка. Проехали остановку, подъехали в гору и увидели этот объект, который сиял ярким светом и завис низко над опушкой леса, между дорогой на Нысу и дорогой на Гродкув, примерно в 1,5-2 км от нас. Он завис неподвижно, на постоянной высоте, словно завис в воздухе.
Тогда я сказал Павлу: - Поставь машину лицом к свету и моргни длинными.
Я вспомнил, что на дороге нет движения. За несколько минут наблюдения за объектом не проехало ни одной машины. Павел сел в машину, немного повернул вправо и несколько раз моргнул фарами. И тогда, впервые в жизни, я испугался до смерти.
Объект взлетел с места с невероятной скоростью и полетел в нашу сторону, на постоянной высоте около 20-30 м над полями. Я был напуган до смерти. Мне никогда не было так страшно ни до, ни после. Я прыгнул в машину, пронзительно крича, и Павел тоже кричал от страха и начал с визгом шин, разворачиваясь примерно на 180 градусов в сторону Немодлина.
Примерно через 30 секунд мы были уже на рыночной площади в Немодлине. Мы придумали сообщить об этом факте в полицию. До полицейского участка было метров 150, но вместе мы пришли к выводу, что будем выглядеть «чокнутыми», и отпустили его. Проблема была в том, что у нас была назначена встреча, и казалось, что мы собирались опоздать.
Мы пошли в дом нашего друга, который жил на рыночной площади в Немодлине. Мы его не нашли, потому что он работал во вторую смену. Мы дали его жене бумажку с нашими данными, регистрационным номером автомобиля, направлением движения и пунктом назначения и попросили передать ее мужу с просьбой, если с нами что-то случится, сообщить в полицию. Звучит смешно, но мы боялись туда идти и были разные странные мысли. Коллега также упоминал истории, согласно которым НЛО похищали людей, поэтому мы приняли это, казалось бы, нелепое решение.
Мы ждали машину, направляющуюся в сторону Нысы, а когда подъехал грузовик, мы последовали за ним до развилки дороги Ныса-Бжег. По пути ничего не происходило, и мы не заметили ничего странного. Позже я долго задавался вопросом, что бы это могло быть и по сей день не нашел ответа. И я не думаю, что знаю ее больше.
Я рада, что спустя 16 лет наконец-то написала об этом и мне стало легче. У нас не было фотоаппарата, фотоаппарата, сотового телефона тогда, поэтому, кроме моего аккаунта, я не могу предоставить вам доказательства, но могу поручиться своим честным словом, что все, что я написал, правда.
Мне трудно описать форму огня, хотя мы с Павлом видели его прямо над собой, а затем наблюдали, как он летел в сторону Ныса-Гродкув и спускался мимо Немодлина. В конце мы все же наблюдали объект, висящий над лесом и несущийся к нам.
Наблюдение с холма за Немодлиным продолжалось около 3 минут, а за летящим к нам объектом, возможно, 2-3 секунды, прежде чем я в панике прыгнул в машину. Это статическое наблюдение за Немодлином было для нас наиболее достоверным, потому что таким образом мы исключили возможность ошибки, проистекающей из иллюзии, которой можно поддаться при наблюдении за звездами, находясь за рулем автомобиля или летая на самолете.
Когда объект ускорился и направился в нашу сторону, мы поняли, что это не звезда, а иллюзия [...]. Он не издавал ни звука и разгонялся с места так быстро, что ни один вертолет не мог разгоняться и лететь так быстро. Мы также рассматривали вертолет с включенными фарами и каким-то прожектором, но та теория провалилась именно из-за ускорения объекта и отсутствия звука.
По форме объект представлял собой круглый источник очень сильного света, интенсивного в центре, в форме сферы, излучающего овальное свечение вокруг сферы. Это когда речь идет о впечатлении предмета издалека, наблюдаемом при его восхождении за Немодлиным и позже. Однако при первом контакте, когда он пролетел прямо над нами, у меня сложилось впечатление, что он темно-серого цвета, длиной несколько метров, продолговатый, как самолет, но без крыльев. Я не могу сообщить подробности из-за неожиданности и короткого, может быть, 1-2 секунды, времени непосредственного наблюдения, а также общего ослепительного блеска этого объекта».
Оригинальная новость
W styczniu 1998 r. dwóch młodych mężczyzn, w tym przyszły policjant, natknęło się na drodze między Dąbrową a Prądami (opolskie) na dziwne światło. W wyniku kontaktu z obiektem ich Fiat 125p zgasł, ale odzyskał sprawność, gdy UFO zniknęło im z oczu. Wkrótce jednak doszło do drugiego - dużo bardziej dla nich przerażającego - aktu spotkania ze świetlistym obiektem, tym razem w okolicach Niemodlina…
____________________
INFRA
Przedstawiona poniżej relacja pochodzi od anonimowego świadka - policjanta, który w styczniu 1998 r., razem z kolegą, obserwował przelot świetlistego obiektu, który doprowadził do zatrzymania silnika i wyłączenia świateł w ich samochodzie. Obserwacja miała swój ciąg dalszy, prowadząc do drugiej „konfrontacji” z obiektem, której skutki były dla nich dużo bardziej emocjonujące. Relację zdecydowaliśmy się przedstawić w całości. Wszystkie osoby, które przeżyły coś podobnego, prosimy o kontakt: infra@epoczta.pl (o innych sposobach kontaktu, w ramce obok).
______________________________
„Przykro mi, że na początku nie mogę przedstawić się prawdziwym imieniem i nazwiskiem, ale pracuję w Policji i chciałbym uniknąć głupich żartów w środowisku zawodowym. Nie interesuję się ufologią, czy cywilizacjami pozaziemskimi. Ponadto jestem osobą, która mocno stąpa po ziemi, […] lecz z drugiej strony nie mam prawa wykluczać ich istnienia oraz faktu życia gdzieś w kosmosie innych cywilizacji.
Chciałbym podzieli się z wami obserwacją sprzed wielu lat dotyczącą […] zjawiska, które było podobne do opisanego przez parę policjantów z patrolówki. O tym, co przeżyłem wie tylko moja żona, rodzice i kilka najbliższych osób. Jedną z nich jest mój kolega, Tomek, który od wielu lat prosił, żebym opisał swoje przeżycia i przekazał mu je w formie małego sprawozdania. Myślę, że teraz, po wielu latach, mam okazję spełnić jego prośbę, informując go o fakcie przekazania wam tej historii, którą być może będzie mógł przeczytać na waszej stronie.
Zimą z 1997 na 1998 r. wraz z moim przyjacielem, Pawłem Z., miałem się udać w godzinach wieczornych do Nysy, gdzie mieliśmy się spotkać z grupą znajomych. Nie jestem w stanie podać daty z uwagi na upływ czasu, natomiast wszystkie wydarzenia, które nastąpiły później pamiętam nadzwyczaj precyzyjnie.
Prawdopodobnie był to styczeń 1998 r. Było mroźno i nie było śniegu. Ok. 20. wyjechaliśmy z Opola jadąc Fiatem 125p, który prowadził Paweł. Ok. 20:20 jechaliśmy przez las między miejscowościami Dąbrowa Niemodlińska i Prądy. […] Wtedy była to jeszcze stara poniemiecka betonówka, na którą wjazd wyglądał zupełnie inaczej niż dziś i przebiegał w nieco innym miejscu. Na ok. kilometr przez węzłem rozmawialiśmy, słuchaliśmy muzyki z radia i w pewnym momencie, przy prędkości ok. 90 km/h, nagle zgasł silnik, radio i światła samochodu na ok. 5 sekund.
W tej samej chwili, bardzo nisko nad linią lasu, od strony prawej do lewej, pod kątem ok. 45 stopni, przeleciał nad nami duży obiekt, którego kształtu nie byliśmy w stanie dokładnie określić, gdyż oślepił nas swoim blaskiem. Dziwne było to, że jak na komendę w tym samym momencie popatrzyliśmy do góry na tyle, na ile pozwalała przednia szyba fiata. Wydarzyło się to na prostym odcinku drogi, w piękną bezchmurną zimową noc, z dobrą widocznością, dzięki czemu nie rozbiliśmy się, pomimo wyłączonych świateł.
W aucie zaczęliśmy krzyczeć do siebie, byliśmy zszokowani i mocno przestraszeni. Nadmieniam, że byliśmy bardzo dobrze wysportowanymi młodymi mężczyznami, którzy nie pili alkoholu i nie zażywali narkotyków. Nie byliśmy i do dziś nie jesteśmy ludźmi strachliwymi.
Światło przeleciało nad nami bezszelestnie z prędkością ok. 130-150 km/h, co było nam łatwo określić, gdyż tak jakby nas wyprzedziło, tylko pod kątem - od prawej tylnej strony do lewej przedniej. Silnik, światła i radio po wyprzedzeniu przez obiekt same się włączyły. Cały czas widzieliśmy obiekt, który wzniósł się wysoko, może na ok. 750-1000 m. i przyspieszył, lecąc w kierunku Niemodlina.
Znaliśmy doskonale topografię Polski, a już szczególnie Opolszczyzny i widzieliśmy, jak obiekt obniża lot za Niemodlinem, w okolicach trasy, którą mieliśmy jechać do Nysy. Cały czas rozmawialiśmy na temat zaobserwowanego zjawiska i zastanawialiśmy się, czy ten obiekt będzie na nas ‘czekał’ na trasie. Trochę nas ten fakt przerażał, ale zadecydowała studencka ciekawość i postanowiliśmy kontynuować podróż.
Z Niemodlina w kierunku Nysy wyjeżdża się na spory pagórek. Po prawej znajdował się przystanek PKS. Minęliśmy przystanek, wjechaliśmy na wzgórze i zobaczyliśmy ten obiekt, który świecił jasnym światłem i unosił się nisko nad linią lasu, pomiędzy droga na Nysę a drogą do Grodkowa, w odległości ok. 1,5-2 km od nas. Unosił się nieruchomo, na stałej wysokości, tak jakby wisiał w powietrzu.
Powiedziałem wtedy do Pawła: - Ustaw auto przodem w kierunku światła i mrugnij w jego stronę długimi.
Zapamiętałem, że na drodze nie było żadnego ruchu. Przez kilka minut obserwacji obiektu nie przejechał żaden samochód. Paweł wsiadł do auta, skręcił lekko w prawo i mrugnął kilka razy długimi światłami. I wtedy pierwszy raz w życiu byłem śmiertelnie przerażony.
Obiekt wystartował z miejsca z niebywałą szybkością i leciał w naszym kierunku, na stałej wysokości ok. 20-30 m. nad polami. Byłem śmiertelnie przerażony. Nigdy przedtem ani później tak się nie bałem. Wskoczyłem do auta przeraźliwie krzycząc, a Paweł też darł się ze strachu i ruszył z piskiem opon, obracając na o ok. 180 stopni w kierunku Niemodlina.
Po ok. 30 sekundach byliśmy już na rynku w Niemodlinie. Wpadliśmy na pomysł zgłoszenia tego faktu Policji. Do komisariatu było może 150 m., ale wspólnie doszliśmy do wniosku, że wyszlibyśmy na ‘czubków’ i odpuściliśmy. Problemem było to, że byliśmy umówieni i wyglądało na to, że się spóźnimy.
Pojechaliśmy do domu naszego kolegi, który mieszkał na rynku w Niemodlinie. Nie zastaliśmy go, bo był w pracy na drugiej zmianie. Przekazaliśmy jego żonie kartkę z naszymi danymi, numerem rejestracyjnym samochodu, kierunkiem jazdy oraz celem i poprosiliśmy, żeby przekazała ją mężowi z prośbą, że gdyby coś nam się stało, trzeba poinformować Policję. Brzmi to śmiesznie, ale baliśmy się tam jechać i mieliśmy różne dziwne myśli. Kolega wspominał jeszcze o historiach, według których UFO porywało ludzi, więc dlatego podjęliśmy tą jakby się mogło wydawać śmieszną decyzję.
Poczekaliśmy na jakiś pojazd jadący w kierunku Nysy i gdy trafiła się ciężarówka, pojechaliśmy za nią, jadąc tak aż do rozwidlenia drogi Nysa-Brzeg. Po drodze nic się nie wydarzyło i niczego dziwnego nie zauważyliśmy. Później długo się zastanawiałem, co to mogło być i do dzisiaj nie znalazłem odpowiedzi. I chyba już nie będę jej znał.
Cieszę się, że po 16 latach w końcu o tym napisałem i jest mi teraz lżej. Nie mieliśmy wtedy kamery, aparatu, telefonu komórkowego, więc poza moją relacją nie mogę wam przedstawić dowodów, ale mogę ręczyć słowem honoru, że wszystko, co napisałem jest prawdą.
Trudno mi podać opis kształtu światła, pomimo tego, że widzieliśmy je z Pawłem bezpośrednio nad nami, a następnie obserwowaliśmy je, gdy leciało w kierunku Nysy-Grodkowa i obniżało lot za Niemodlinem. Na końcu jeszcze prowadziliśmy obserwację obiektu wiszącego nad lasem i pędzącego w naszą stronę.
Obserwacja ze wzgórza za Niemodlinem trwała ok. 3 min., a ta lecącego do nas obiektu może 2-3 sekundy, zanim w panice wskoczyłem do auta. Ta obserwacja statyczna za Niemodlinem była dla nas najbardziej wiarygodna, ponieważ wyeliminowaliśmy w ten sposób możliwość pomyłki wynikającej ze złudzenia, któremu można ulec obserwując gwiazdy w trakcie np. jazdy samochodem lub lotu samolotem.
Gdy obiekt przyspieszył i ruszył w naszą stronę, wiedzieliśmy, że to nie gwiazda - złudzenie […]. To nie wydawało żadnego dźwięku i przyspieszyło z miejsca tak gwałtownie, że żaden helikopter nie był w stanie tak przyspieszyć i tak szybko się przemieszczać. Braliśmy pod uwagę również śmigłowiec z włączonymi światłami i jakimś reflektorem, ale teoria ta upadła właśnie z uwagi na przyspieszenie obiektu i brak dźwięku.
Jeśli chodzi o kształt, to obiekt był okrągłym źródłem bardzo silnego światła, intensywnego w środku, w formie kuli, emanującego owalnym blaskiem wokół tej kuli. To jeśli chodzi o wrażenie obiektu z daleka, obserwowanego gdy się wznosił za Niemodlinem, jak i później. Natomiast przy pierwszym kontakcie, gdy to przeleciało bezpośrednio nad nami, miałem wrażenie, że było koloru ciemnoszarego o długości kilkunastu metrów, kształtu podłużnego jak samolot, ale bez skrzydeł. Nie jestem w stanie podać szczegółów ze względu na zaskoczenie i krótki, może 1-2 sekundowy czas obserwacji bezpośredniej, jak i ogólny oślepiający blask tego obiektu.”
Гипотезы
Расследование
Итог
Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы отправлять комментарии
